Masa umur 7 tahun, mak saya bawa saya ke rumah Tok Su Pishah (sekarang dah meninggal, arwah). Guru quran yang paling garang kat kampung tu saya rasa. Masa mak bawak saya tu, dia juga bawakan gulai ayam dan pulut kuning untuk disedekahkan pada Tok Su sebagai tanda saya sebagai murid baru. Umah Tok Su sebelah aje dengan rumah Tok Mak (tok saya).
Maka bermulalah episod saya belajar muqaddam. Mula-mula Tok Su ok la. Tapi cam serius aje ngajar muqaddam sambil pegang rotan . Lepas tu Tok Su makin garang. Eei... takut saya. Sehinggakan belajar muqaddam setiap hari jam 3 petang merupakan suatu mimpi ngeri buat saya. Bila jam 3 petang aje, saya mulalah buat-buat tido, atau pening kepala. hehe. Malasnya nakpi ngaji tuhan saja yang tahu.
Saya selalu balik mengadu pada mak yang Tok Su tu selalu marah-marah saya. Dia cakap macam-macam, saya suka baca main-main, saya ni lambat nak ubah mukasurat dan suka menangis. hiks. Tapi satu je, saya tak nak bagitau ayah sebab nanti ayah akan puji Tok Su tu lebih-lebih. Tok Su semuanya betul. Saya semuanya salah. Jadi malas saya nak dengar. Mak saya ok je, dia diam je dan suruh saya bersabar. Ada ketikanya mak saya sokong saya. Tak macam ayah asyik salahkan saya aje. Mak selalu kata, "isk...ada ke Tok Su tu kata anak mama lambat boleh? anak mama budak pandai apa!". Haa... tu ayat yang saya suka dengar tu. Padahal mak saya cuma nak bodek saya je tu. hihi
Saya sempat belajar dengan Tok Su selama setahun lebih aje, lepastu saya bertukar sekolah ke Al Islah, Tikam Batu. Masa tu saya rasa seronok sebab tak perlu lagi mengadap Tok Su yang garang itu. Saya tak suka Tok Su. Betul- betul tak suka.
Tapi harini, kerana Tok Su yang garang tu la saya boleh membaca al Qur'an dengan lancar dan khatam al Quran masa masuk darjah 3. Tok Su yang mencelikkan saya ke arah bahasa syurga. Betapa berjasanya Tok Su pada saya. Alfaatihah saya sedekahkan pada arwah Tok Su, seorang guru insan yang telah berjasa dalam hidup saya. Moga Allah tempatkan beliau di kalangan para solehin. Amin...
Tapi sekarangni, manada guru quran pukul anak murid dengan rotan, silap-silap mak pak yang datang saman or pukul cikgu tu balik, dan kalo garang sangat, takde sape yang nak hadiri kelas quran tu kan! hmmm... rugi Nusaibah tak merasa kena rotan macam saya waktu kecik-kecik dulu!
Sekarang saya jual Qur'an, boleh singgah ke http://www.quranonline2u.com
Friday, October 23, 2009
Guru Qur'an
Labels:
kenangan
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
2 comments:
saya pun masih ingat mcm mana mak saya hantar sy ngaji kat arwah tok ji,nama guru ngaji saya tu.sblm tu sy ngaji ngan mak..dah pandai baca baru hantar kat guru al qur'an.
tp mak saya lagi garang dr arwah tok guru..arwah tok guru saya selalu bg saya rm1 lepas ngaji,sbb sy kawan ngan cucu dia.lgpun sblm saya mula ngadap tok guru saya akan ajar budak lain dulu,yg baca muqaddam..hehe
bagusnyer awak, kecik2 dah ajar org ngaji. hehe
-najah-
Post a Comment